Blogumu açalı hayli zaman oldu. Tamamlanmamış yazılarım, payalaşmadıklarım var. Bu ilk paylaşımım olacak ve bunu çok sevdim.
Kitabı henüz bitirmiş değilim ama sevdiğim bir kısmını sizlerle paylaşmak istedim.
Uzun İhsan Efendi oğluna, ” Buradan gitmek istediğini biliyorum oğlum ” dedi, ” Kendime hâkim olabilseydim belki de seni, çoktan içine girdiğin bu maceraya bırakmazdım. Sana olan sevgim biricik oğlumu tehlikeye atmama engel oluyor. Ama bilmek ve şahit olmak en büyük mutluluktur. Macera ise büyük bir ibadettir; çünkü O’nun eserini tanımanın başka bir yolu olduğunu görebilmiş değilim. Kendi payıma ben dünyayı rüyalarımla keşfetmeye çalıştım. Bu, yeterince cesur olmadığımın bşr göstergesi olabilir. Aynı hatayı senin de yapmana yol açmak istemiyorum. Sana izin veriyorum, git. Git ve benim göremediklerimi gör, benim dokunamadıklarıma dokun, sevemediklerimi sev ve hatta, bu babanın çekmeye cesaret edemediği acıları çek. Dünyadan ve onun birbir halinden korkma”.
Uzun İhsan bunları oğlu Bünyamin ‘ e söyler ve Bünyamin gider. Bünyamin’in sonunun ne olacağını merak ediyorum.
Kaçırılmaması gereken bir kitap. Acaba ne okusam diyenlere kesinlikle tavsiye ederim.
turuncumtrak 